به نقل از «ایسنا»

کشف کشتی خاکسپاری در یک تپه

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۳۱۰۸۵

نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که یک تپه بزرگ و چمن‌دار در نروژ محل دفن یک کشتی خاکسپاری احتمالا متعلق به دوران پیش از وایکینگ‌ها بوده است.

به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس،‌ براساس یک تحقیق جدید، تپه‌ای واقع در نروژ که با نام تپه تدفین «هرلاگشاگن» (Herlaugshagen) شناخته می‌شود، احتمالاً محل دفن یک کشتی تاریخی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

باستان‌شناسان مدت‌هاست به این فکر می‌کردند که آیا این تپه بزرگ که در «لکا» واقع شده،‌ محل دفن یک کشتی بوده است یا خیر. محققان در تابستان امسال تحقیقاتی در این محوطه انجام دادند و چندین میخ‌ پرچ بزرگ را که قطعات مختلف کشتی را به همدیگر متصل می‌کرد، به همراه بقایای چوبی کشتی کشف کردند.

باستان‌شناسان با یادآوری این نکته که این تپه خاکسپاری یکی از بزرگ‌ترین تپه‌های نروژ است،‌ اعلام  کردند که اندازه‌های پرچ‌های کشتی نشان می‌دهد بقایای این کشتی تا حد قابل‌توجهی حفظ شده است.

 قطر این تپه حدود ۶۰ متر و ارتفاع آن حدود ۷ متر است‌ و محققان به این نتیجه رسیده‌اند که در مقایسه با سایر تپه‌های خاکسپاری این منطقه، که بسیار کوچک‌ترند و قطر آن‌ها معمولا بین ۸ تا ۱۲ متر است،‌ این تپه بزرگ به‌راحتی می‌تواند یک کشتی را در خود جای دهد.

باستان‌شناسان پس از انجام تاریخ‌گذاری رادیوکربن چوب‌های باقی‌مانده به این نتیجه رسیدند که کشتی در حوالی ۷۰۰ میلادی ساخته شده است و این یعنی قدمت کشتی به پیش از «عصر وایکینگ‌ها» (۷۹۳ تا ۱۰۶۶ میلادی) بازمی‌گردد.

باستان‌شناسان نکته ویژه درباره این تپه را قدمت زیاد کشتی خاکسپاری که در آن دفن شده است،‌ عنوان کرده‌اند.

اسناد تاریخی نشان می‌دهد این مکان چندین‌بار در طول قرن هجدهم کاوش شده است و گزارش‌های مکتوب نشان می‌دهد که تعدادی اثر باستانی از جمله بخشی از دیوار، میخ‌های آهنی، کتری برنزی، استخوان‌های حیوانات، لایه‌ای از زغال سنگ و یک اسکلت با شمشیر در گذشته کشف شده است. به گزارش رسانه نروژی «SciTech News»، متأسفانه همه این موارد در دهه ۲۰ میلادی گم ‌شده‌اند.

با این حال باستان‌شناسان معتقدند باید تحقیقات بیشتری را برای ترسیم تصویری از ظاهر کشتی و هدف آن انجام داد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: باستان شناسي اكتشاف نروژ دفاع مقدس شهدا ملیکا شریفی نیا رضا صفایی پور باستان شناسان نشان می دهد یک کشتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۳۱۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا می‌دانید قدیمی‌ترین مقابر صخره‌ای ایران کجاست؟

جام جم آنلاین؛ گوردخمه‌های ایران، از ارزشمندترین مکان‌های باستانی و بناهای صخره‌ای کشور است. بسیاری از این گوردخمه ها را می توان در استان کرمانشاه پیدا کرد. کرمانشاه یکی از تاریخی ترین مناطق کشور است که چند مورد از معتبر ترین سایت های باستانی دنیا همچون محوطه تاریخی بیستون را در دل خود جای داده است. یکی دیگر از این سایت های معتبر باستانی، گوردخمه اسحاق وند یا سکاوند است.

گوردخمه ها از قدیمی ترین انواع معماری صخره ای در ایران است که در دل کوه ها و صخره های مرتفع تراشیده می شدند. این بناهای صخره ای در حقیقت مقبره هایی هستند که متوفیان (افراد دارای اهمیت) را در آن ها به خاک می سپردند. نحوه خاکسپاری این متوفیان در ایران باستان به طرزی متفاوت بود. ایرانیان خاک را مقدس می دانستند، بنابراین، از دفن کردن اجساد درون آن خودداری کرده و آن ها در محفظه های صخره ای مخصوصی که تراشیده بودند، قرار می‌دادند.

از ایران باستان گوردخمه های بسیاری باقی مانده است که باستان‌شناسان در مورد قدمت آن ها اتفاق نظر ندارند. بسیاری از گوردخمه های کشور مادی هستند، بسیاری هخامنشی اند و برخی نیز به دوره های بعدی مربوط اند. در واقع گوردخمه های ایران را می توان به گوردخمه های مادی، گوردخمه های هخامنشی و گوردخمه های پس از هخامنشیان تقسیم کرد.

اسحاق وند، بنایی مادی یا هخامنشی

گوردخمه های اسحاق وند در حقیقت سه گوردخمه تاریخی هستند که ابعاد متفاوتی دارند. این گوردخمه ها در استان کرمانشاه، در حدود ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان هرسین و در دل صخره های مرتفعی مشرف به روستای «ده‌نو» واقع شده اند. این گوردخمه ها به سکاوند نیز شهرت دارند و مردم محلی این منطقه به آن ها «فرهاد تاش» می گویند. به دلیل وجود روستایی به نام اسحاق وند در حوالی این گوردخمه ها، نام آن ها را اسحاق وند گذاشته اند.

پیرامون قدمت این گوردخمه‌ها، اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. بسیاری از باستان شناسان خارجی و داخلی، قدمت گوردخمه اسحاق وند را به دوره مادها نسبت می دهند. ولی برخی نیز همچون هرتسفلد، آن ها را مربوط به دوره هخامنشیان می دانند. طبق نظر ارنست امیل هرتسفلد باستان شناس آلمانی تبار، گوردخمه میانی، مقبره گئومات مغ است. داریوش اول در کتیبه بیستون خودش، داستان سرکوبی گئومات مغ یا همان بردیای دروغین را به تفصیل تعریف کرده است. عده کمی نیز این مقابر صخره ای را مربوط به دوره سلوکیان می دانند. به هرحال طبق نظر بسیاری از باستان شناسان، احتمال اینکه این گوردخمه ها مادی باشند بیشتر از هخامنشی بودن آن هاست.

مجموعه اسحاق وند یا سکاوند، متشکل از سه گوردخمه است که هر کدام ابعاد متفاوتی دارند. گوردخمه سمت راستی نسبت به دو گوردخمه دیگر، در ارتفاع بالاتری قرار گرفته است و حدود ۲.۱۰ متر عرض دارد. عرض دریچه گوردخمه میانی ۱.۶۳ متر است و عمق آن نیز ۱.۷۵ متر می باشد. گوردخمه سمت چپ نیز ۸۵ سانتی متر عمق دارد و عرض آن ۲.۱۰ متر است.

در اطراف تمام این گوردخمه ها تزئینات ساده ای تراشیده شده اند. علاوه بر قاب بندی های ساده ای که دور تا دور این سه گوردخمه ایجاد شده اند، در قسمت بالای گوردخمه میانی، تصویر تمام قد مردی با ارتفاع ۱.۸۷ متر به صورت نیم‌رخ و به زیبایی هر چه تمام تراشیده شده است. این فرد که هویتش مشخص نیست، لباسی بلند و چین‌دار به تن کرده است و دست های خود را به حالت دعا و نیاش پروردگار به سمت آسمان و جلوی صورتش بلند کرده است. همچنین در مقابل این فرد، یک آتش دان با ارتفاع حدود ۹۴ سانتی متر و یک مشعل سوزان با ارتفاع ۸۳ سانتی متر قرار گرفته است. پشت سر این مشعل و آتش دان، فردی با قامت حدود ۸۰ سانتی متر حجاری شده است که به نظر می رسد در حالی که دستهایش رو به سمت آسمان است، از پشت سرش چیزی را بر دست دارد.

شهرستان هرسین در ۴۴ کیلومتری جنوب شرق کرمانشاه قرار دارد.